تحلیل سیاست های سازگاری با تغییر اقلیم در بخش کشاورزی ایران برای تقویت امنیت غذایی
کد مقاله : 1596-ICM
نویسندگان
حمیده باصری باغ سیاه1، سحر بابایی2، یاسین طاهری *3، محمد جواد عمادی3
1دانشجو دکتری حکمرانی اب
2استادیار گروه حکمرانی امور زیربنایی
3دانشجو کارشناسی ارشد حکمرانی کشاورزی و منابع طبیعی
چکیده مقاله
طی دهه‌های اخیر، شدت‌گیری تغییرات اقلیمی در ایران پایداری تولیدات زراعی و دامی را به‌طور جدی مختل کرده و ابعاد مختلف امنیت غذایی، از میزان تولید تا دسترسی و پایداری، با تهدیدهای محسوس روبه‌رو شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی جامع سیاست‌های سازگاری در بخش کشاورزی و تبیین مسیرهایی برای تقویت امنیت غذایی انجام شده است. مطالعه حاضر کاربردی بوده و با روش توصیفی–تحلیلی و ترکیب تحلیل اسنادی و ارزیابی خبرگان، ماتریس SWOT را برای شناسایی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت‌ها و تهدیدهای سیاستی مورد استفاده قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد که هرچند بخش کشاورزی از تنوع اقلیمی، دانش بومی ارزشمند و برخی زیرساخت‌های پژوهشی برخوردار است، اما هم‌زمان با مشکلاتی بنیادین مانند بهره‌وری بسیار پایین آب، کوچک‌بودن اراضی، ضعف زنجیره تأمین و محدودیت دسترسی به فناوری‌های نوین مواجه است. از سوی دیگر، فرصت‌هایی همچون رشد فناوری‌های سازگار با اقلیم و توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان در کنار تهدیدهای جدی مانند خشکسالی‌های طولانی‌مدت، فرونشست زمین و محدودیت‌های فناورانه ناشی از تحریم‌ها قرار دارد. تحلیل ماتریس داخلی–خارجی نشان می‌دهد که مناسب‌ترین رویکرد، راهبرد تهاجمی (SO) است؛ یعنی بهره‌گیری فعال از توان داخلی برای استفاده از فرصت‌های محیطی.
کلیدواژه ها
تغییر اقلیم، امنیت غذایی، سیاست‌های سازگاری، کشاورزی هوشمند، ماتریس SWOT.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی