| شناسایی عوامل موثر در مکان یابی نیروگاه خورشیدی با رویکرد پایداری |
| کد مقاله : 1494-ICM |
| نویسندگان |
|
علی کرمی *1، جلیل حیدری دهوئی2 1دانشجو کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی، دانشکدۀ مدیریت صنعتی و فناوری، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران 2دانشیار، دانشکدۀ مدیریت صنعتی و فناوری ، دانشکدگان مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| با رشد روزافزون تقاضا برای انرژیهای تجدیدپذیر در دهههای اخیر مکانیابی بهینه برای احداث نیروگاههای خورشیدی به یکی از چالشهای اساسی در حوزه مدیریت انرژی تبدیل شده است. انتخاب درست مکان احداث نیروگاه خورشیدی، موجب افزایش بازدهی، کاهش هزینهها و ارتقای پایداری میشود. کشور ایران که به عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ سوخت های فسیلی در جهان شناخته میشود و قسمت اعظم سبد انرژی آن سوختهای فسیلی است، در منطقۀ پرتابشی از کرۀ زمین قرار گرفته است که میتواند به منظور تولید انرژی از آن استفاده کند. گام نخست در احداث نیروگاه خورشیدی، مکانیابی علمی و عملیاتی است.هدف این پژوهش، ارائهی چارچوبی نظاممند برای شناسایی و تحلیل معیارهای مؤثر در مکانیابی نیروگاههای خورشیدی در ایران است. این چارچوب بر پایهی مجموعهای از معیارهای استخراجشده از ادبیات و نظرات خبرگان طراحی شده است. همچنین تلاش شده است یکی از چالشهای اصلی مطالعات پیشین، یعنی حجم بالای مقایسات زوجی، با بهرهگیری از روش بهترین–بدترین تا حد زیادی برطرف شود. بدین منظور با مرور منابع علمی و مطالعات پیشین، معیارهای اولیه استخراج شد. سپس با بهرهگیری از روش دلفی فازی و مشارکت خبرگان حوزه انرژی، معیارهای نهایی که بیشترین تاثیر را از منظر پایداری داشتند انتخاب و در ادامه، هر یک از معیارها مورد تحلیل قرار گرفتند. در نهایت، با طراحی و توزیع پرسشنامه مبتنی بر روش بهترین-بدترین، وزن شاخصها استخراج شد. نتایج حاصل، همخوانی قابل توجهی با یافتههای پژوهشهای پیشین دارد و مؤید آن است که رویکرد جدید توانسته محدودیتهای گذشته که قبلتر به آن اشاره شد را بهطور مؤثر برطرف سازد. |
| کلیدواژه ها |
| انرژی تجدید پذیر، مکان یابی، پایداری، نیروگاه خورشیدی، روش بهترین-بدترین |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |