ارزیابی رقابت‌پذیری کریدورهای تجاری در مسیر توسعه پایدار (با تمرکز بر اثرات هوش مصنوعی در بهینه‌سازی عملکردهای لجستیکی و پایداری رقابتی)
کد مقاله : 1475-ICM
نویسندگان
علی محمدمیرزائی *
دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده مدیریت و حسابداری، گروه مدیریت کسب و کار
چکیده مقاله
در این مقاله تحلیلی نظام‌مند و انتقادی از پیوندهای میان هوش مصنوعی، عملکرد لجستیکی، رقابت‌پذیری کریدورها و توسعه پایدار ارائه می‌شود. با اتخاذ رویکرد مرور نظام‌مند و تحلیل مضمون‌محور، ادبیات منتشرشده طی سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۵ در پایگاه‌های علمی و گزارش‌های بین‌المللی بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد هوش مصنوعی از سه سازوکار کلیدی شامل پیش‌بینی اختلالات، بهینه‌سازی جریان کالا و یکپارچه‌سازی داده، به‌طور مستقیم موجب ارتقای عملکرد لجستیکی کریدورها می‌شود. عملکرد لجستیکی، به‌عنوان حلقه انتقال اثر، در شکل‌گیری رقابت‌پذیری نقش‌آفرین است و با کاهش نوسانات عملیاتی، افزایش قابلیت اطمینان و ارتقای شفافیت اطلاعاتی، مزیت رقابتی کریدورها را تقویت می‌کند. رقابت‌پذیری نیز از طریق کاهش توقف‌ها، بهبود مدیریت ناوگان و ارتقای کارایی انرژی، زمینه تحقق اهداف توسعه پایدار را فراهم می‌سازد.
یکی از یافته‌های اصلی آن است که اثرگذاری هوش مصنوعی بر توسعه پایدار عمدتاً غیرمستقیم بوده و از مسیر بهبود عملکرد و رقابت‌پذیری محقق می‌شود. تحلیل موانع و متغیرهای تعدیل‌گر نشان می‌دهد کیفیت حکمرانی، هماهنگی نهادی، استانداردهای داده، بلوغ دیجیتال و شرایط ژئوپلیتیکی در شدت و جهت روابط نقش تعیین‌کننده دارند. همچنین شکاف‌هایی همچون کمبود مطالعات تجربی مبتنی بر داده‌های واقعی کریدورها، فقدان تحلیل‌های تطبیقی چندمسیره، ضعف استانداردهای داده و محدودیت شواهد درباره اثرات رقابت‌پذیری بر پایداری شناسایی شد.
این پژوهش با ارائه مدل مفهومی AI → LP → CC → SD چارچوبی یکپارچه برای تبیین تحول کریدورها در عصر دیجیتال ارائه می‌کند و می‌تواند مبنایی برای تحقیقات آتی و سیاست‌گذاری مبتنی بر داده در مسیر توسعه کریدورهای هوشمند و پایدار باشد.
کلیدواژه ها
هوش مصنوعی (AI)؛ عملکرد لجستیکی(LP)؛ رقابت‌پذیری کریدورهای تجاری(CC)؛ توسعه پایدار(SD)؛ دیجیتالی‌سازی؛ یکپارچگی داده؛ تحلیل پیش‌بینانه؛ حکمرانی کریدورها؛ بهینه‌سازی زنجیره تأمین
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی