| بازاندیشی در برآورد نرخ بازده مورد انتظار در اقتصادهایی با تورم بالا (مطالعه موردی: بازده مورد انتظار سهامداران در ایران) |
| کد مقاله : 1448-ICM |
| نویسندگان |
|
مهدی صادقی حسن آبادی *1، محمد امین رشیدی2 1دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی، دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق (ع) 2دانشجوی دکتری مالی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طبابایی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| در ادبیات مالی کلاسیک، فرضیه بنیادینی وجود دارد که تقریباً تمامی فعالان بازارهای سرمایه آن را پذیرفتهاند:«افزایش ریسک منجر به افزایش بازدهی مورد انتظار میشود». این گزاره، پایه بسیاری از مدلهای قیمتگذاری دارایی از جمله مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای (CAPM) است. مدل قیمت گذاری داراییهای سرمایهای دههها راهنمای تحلیلگران و نهادهای مالی برای برآورد نرخ بازده مورد انتظار و تعیین نرخ تنزیل بوده است اما در اقتصادهایی که با تورم مزمن و سطح بالای انتظارات تورمی روبهرو هستند، این مدل به طرز محسوسی از کارایی میافتد، پدیدهای که بهدرستی میتوان آن را «از بین رفتن کارایی CAPM در کشورهای با تورم بالا» نامید. این پژوهش به تحلیل تأثیر تورم بر کارایی مدلهای قیمتگذاری داراییهای سرمایه، بهویژه مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایه (CAPM)، پرداخته و در این راستا، فرآیند و چگونگی تأثیرات آن را بهطور انتقادی بررسی میکند. در شرایط تورمی، انتظارات سرمایهگذاران نسبت به نرخ بازده تغییر کرده و این تغییرات در ارزیابی ریسکها و بازدهها به ناتوانی مدلهای کلاسیک در پیشبینی دقیق قیمت داراییها منجر میشود. بهویژه، این پژوهش بر لزوم بازنگری در کاربرد مدلهای سنتی قیمتگذاری دارایی در اقتصادهای تورمی تأکید دارد و استفاده از رویکردهای تعدیلشده مبتنی بر تورم را بهعنوان یک ضرورت مطرح میکند. این یافتهها میتواند بهعنوان مبنای نظری برای اصلاح و بهبود مدلهای قیمتگذاری دارایی در بازارهای تورمی و بهویژه برای محاسبه دقیقتر بازدههای مورد انتظار و ارزیابی ریسکهای اقتصادی عمل کند. |
| کلیدواژه ها |
| تورم بالا، مدل قیمتگذاری داراییهای سرمایهای (CAPM)، انتظارات تورمی، توهم پولی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |